Translate

venres, 9 de xaneiro de 2009

Despertando cun soño único e irrepetible....

Esta mañá, antes de levantarme, pulsei un botón do mando e inclinei a cama, co que puiden mirar pola fiestra da miña habitación como caian "folerpiñas" de neve. Tal acontecemento chamoume tanto a atención, porque na pequerrechiña localidade na que eu vivo, case nunca neva, entón era unha novidade. Pois tiña que levantarme pero quedei nela, innoptizada, gustame tanto que tiven que quedar un bo anaco de tempo mirando como seguían caíndo "farrapos" e máis "farrapos" de neve, que cada vez eran máis grandes.
Como estamos a 400 metros de altura, e como sei que esto non se repetirá en moito tempo, ó mellor en moitos anos, decidín sacar fotos e colgar algunha estampa chea de beleza aquí para que a poidades ver, porque foi algo único e irrepetible, e que dende logo cando a nosa nai da natureza nos dá estas cousas tan fermosas hai que vivilas ó máximo...

------------------------------------------------------------------------------------------------

Esta mañana, antes de levantarme, pulsé un botón del mando e incliné la cama, con lo que pude mirar por la ventana de mi habitación como caia trozitos de nieve. Tal aconteciemento me llamó tanto la atención, porque en la pequeñisima localidad en la que yo vivo, casi nunca nieva, entonces era una novedad. Pues tenía que levantarme pero me quedé en ella, innoptizada, me gustaba tanto que tuve que quedar un buen rato mirando como seguía cayendo nieve y más "trocitos" de nieve, que cada vez eran más grandes.
Como estamos a 400 metros de altura, y como sé que esto no se repetirá en mucho tiempo, a lo ejor en muchos años, decidí sacar fotos y colgar alguna postal llena de belleza aquí para que la podais ver, porque fue algo único e irrepetible, y que desde luego cuando nuestra madre de la naturaleza nos da éstas cosas tan hermosas hay que vivirlas al máximo...

Na Armada nevaba

Na Armada nevaba
neve..